Zijn oude boren en moersleutels te gebruiken om messen e.d. van te smeden ?

[jenniskens]

jep, nu zie ik het.
Stoer ding. 

[veryigor]

Ik zou zeggen gewoon lekker smeden, ken wel een aantal messenmakers die hele mooie dingen maken van oude boren en sleutels;)
Het enige probleem is dat je nooit weet wat voor staal het echt is dus moet je gaan experimenteren met harden in water en olie.
in water wordt het staal harder maar kan het stuk scheuren (alleen in water harden als het koolstof gehalte hoger is dan 7), in olie is veiliger
maar wordt het iets zachter, harden bij donker oranje of chekken op een magneet tot het niet meer magnetische is, succes!

[ewoodie]

Of van een kettingzaag 

http://youtu.be/ZzaYhMEsTlc

[madman73]

Gewoon doen Dieter, ene....... hou ons op de hoogte met je mooie plaatjes en filmpjes!!!  #useless

Toffe creaties, begint te kriebelen weer hier! Nu eerst met ander mes bezig, 'gewoon' weer uit zaagblad. 

[Merovinger]

Kijk, in principe zijn de meeste ijzeren voorwerpen wel om te vormen tot iets anders, tenzij het gietijzer betreft. Nu is het wel zo dat sommige sleutels gegoten zijn (let even op de gietnaad van de mal). Verder worden sleutels wel gemaakt door dropforging, een techniek waarbij het hete staal met een flinke knal in een vorm/mal wordt geramd.
Er zijn mensen die zweren bij oude vijlen om messen van te maken, maar een vijl heeft in de regel een heel hoog koolstofgehalte en kan dus bij het harden snel, heeeel snel erg bros worden. Dan moet je het weer ontlaten in een oven om de hardheid te temperen (zo noemen ze dat ook). Persoonlijk laat ik vijlen liever voor wat ze zijn, tenzij je een vuurslag wilt maken, want dan zijn ze geweldig.
Belangrijk bij een mes is om je af te vragen waarvoor je het gaat gebruiken en hoe vaak je het wilt slijpen. Je stopt er toch een hoop werk in om een beetje aardig mes te maken en de materiaalkosten zijn in vergelijking tot de arbeid een kleine factor. Ik heb goede ervaringen met messen maken van oude heggenscharen. Kosten geen drol in de recycle winkel, €1.50 voor twee messen. De massaverdeling is eigenlijk al grotendeels gedaan, het gat mep je voorzichtig dicht bij het vormen van de doorn. Harden kan gewoon in water. Over harden valt trouwens ook een hoop te schrijven, ik heb goede ervaring met auto-tempering, waarbij je het blad kort in het water houdt en er dan weer uithaalt. De kern blijft dan heet en geeft na het dompelen weer warmte af aan de gekoelde buitenkant, waardoor deze minder bros wordt. De snijkant (het dunst) blijft wel hard.

[madman73]

@Merovinger, kijk hier spreekt iemand met veel ervaring zoals ik het beoordeel. Auto-tempering kende ik nog niet. Ik blijf je volgen!

[Dabberty]

Heb een hoop oud gereedschap verkocht op de loppis / rommelmarkt op het bushcraft kamp, maar heb nog wel het en en ander liggen.
Alle links hier gegeven + de info over hoe en wat, zeer gewaardeerd en inspirerend, dank u !

Ik hoop binnenkort een weekend vrij te kunnen maken voor wat creativiteit met het aambeeld

[ewoodie]

Wel oppassen dat je de boel niet verbrand , anders vindt je alleen maar een hoopje troep onder in je oven

[jasperkoopmans]

Of smeden ook lukt weet ik niet, maar dat je van een boor een fijn mesje kan maken weet ik wel! 
Werk-in-uitvoering: http://forum.bushcraftnederland.nl/http://forum.bushcraftnederland.nl//viewtopic.php?t=14.msg189129#msg189129

Eindresultaat:

[Merovinger]

@ewoodie Ja, dat blijft wel even uitkijken met hoog koolstofstaal, want dan moet je eigenlijk bij een lagere temperatuur smeden dan gewoon ijzer. Dat is wel een groot voordeel van een gasoven boven kolen, je blijft het werkstuk beter zien en het gaat net even wat minder hard dan een kolenvuur. Boren zijn best wel kleine dingetjes om te "versmeden", je kunt beter een schokbreker veer nemen, die recht buigen in het vuur en dan die staaf gebruiken voor het maken van kleinere mesjes. Heeeel taai staal!

[herman744]

Zoiets dan? Ook nog een torsieveer van een Renault Express.

[Merovinger]

Heel bruikbaar, is een aardig mes van te smeden. Nou ja, een heel stel, eigenlijk. Niet te heet maken, smeden in oranje, niet laten oplopen tot geel, want dan raak je teveel koolstof kwijt. Methode: Sla er eerst een strip van tot de dikte van de rug van het mes, verdeel het ijzer in de punt tot een spitse driehoek, vervolgens het snijvlak vormen op de rand van het aambeeld (dat is makkelijker om meteen de goede hoek te pakken te krijgen, dat lukt je moeizaam met het blad vlak midden op het aambeeld). De punt heeft dan de neiging omhoog te komen, dus regelmatig even wat corrigeren, als laatste de punt vormen om tapse vorm in de rug van het blad te krijgen. Op dit moment ga je dus pas de rug in de juiste vorm kloppen. Je zult zien dat de kromming nu weer recht trekt.

[houwitzer]

Het staal wat in de moderne gereedschappen wordt gebruikt is een legering van chroom en vanadium .
Het heeft een erg laag koolstofgehalte.
De taaiheid van dit staal wordt verkregen door middel van precipitatieharding, dat wil zeggen dat bij een bepaalde temperatuur er uitscheidingen van vanadium moleculen plaatsvind ,deze moleculen gaan tussen de staal moleculen zitten en beperken het onderling "schuiven"van de staalmoleculen.
Mijn mening is dat dit staal zeer geschikt is voor messen mits je de exacte temperaturen weet waarbij de uitscheidingen plaatsvinden.
Dus de temperatuur waarbij er net geen austenitische structuur wordt gevormt en de afkoeltijd.


Dus geschikt als je over gedetailleerde informatie beschikt erg geschikt zo niet , ga voor de simpele ijzer koolstof legering.

[herman744]

Ik kom hier in het bos regelmatig granaatscherven tegen. Overblijfselen van de slag bij Overloon. Is dit materiaal geschikt voor de messenmakerij? Er zijn enkele nieuwe leden met smeed ervaring zo lees ik. Het staal op de foto is ruim groot genoeg voor een mes en is ongeveer 9 mm dik.

[Roely]

Goede vraag een paar slechte antwoorden.

Mesjes uit een omgeslepen boortje zijn duizenden voorbeelden van. Tot hier op ons eigen forum.
Chroom vanadium is niet het metaalsoort maar staat voor een percentage additieven van deze metaal soorten om de roestweerstand omhoog te krijgen.
Sleutels zijn zacht vanwege het beoogde gebruik. Echter kun je ze heel makkelijk op een andere manier harden waardoor ze geschikter zijn voor bv een mes.

Het grootste probleem is het bepalen van welke legering je in handen hebt en de daarbij bepalen wat de juiste hardings methode is voor de nieuwe toepassing. En daarbij is nog veel belangrijker de juiste methode van ontlaten.
Tot slot er zijn genoeg smeedtechnieken waarbij ook het koolstof gehalte omhoog gebracht kan worden.
Feitelijk alles wat roest is zondermeer bruikbaar.
Of je een mes eruit krijgt van een euro kwaliteit of van 100 euro is de vraag.
Als je zelf gaat smeden zou ik zelf wat verschillend bron materialen door elkaar gebruiken. Je krijgt dan z.g. gereedschaps damast. Waar je zelf meer invloed hebt op de samenstelling en eigenschappen.
Van bepaalde gereedschappen is een data sheet verkrijgbaar. Dus eerst studeren en dan experimenteren.

Over de vijl messen... daar zit ook super veel kwaliteit verschil in. Omdat de een begint met een vijl van professionele kwaliteit. En de ander met een vijl van inferieure kwaliteit.
Je begrijpt dat het uiteindelijke mes ook na verhouding is.


over de granaatscherf hetzelfde verhaal.. van bepaalde granaten maakt men super messen . Van andere granaten een mes van pisbakken staal kwaliteit.
Over boren hetzelfde verhaal. Die zijn beschikbaar in duizend verschillende samenstellingen.
Als je die wil smeden zou ik kiezen voor steenboren. Die bevatten een gewoon gemiddeld staalsoort met stukje widea. Terwijl een metaalboor uit ingwikkeldere samenstelling bestaan..