Dat latere doel was gisteren. Het smelten / filteren tot een puur blok hars.
Het plan was om oude pannen te gebruiken, een zeef, en afgeknipte plastic flessen om het in te doen.
1/3 van de zak in de pan gedaan, en dan op het middelste standje laten smelten.
De kwaliteit van het hars bepaald wat het smeltpunt is, wat kan varieren tussen 100 en 130c volgens oom google.
Goed blijven roeren.
Op dit moment ruikte het heerlijk thuis, zo'n frisse geur kwam er van af.
Maar het spul was nog steeds te dik om er ook maar iets mee te doen.
Dus door borrelen.
Op dit moment was het filterbaar, maar er kwam ook een soort van gekarameliseerde lucht van af.. net zoals met suiker.
De grote stukken "vuil" er uit gehaald, en het bruikbare spul overgelepeld in de plastic fles.
de plastic fles stond in koud water zodat het hard het plastic niet al te veel vervormde.
Dat over lepelen was niet echt ideaal, dus toen de zeef gebruikt om het overgebleven kleinere "vuil" er uit te halen tot ik een schoon overblijfsel had.
Dat heb ik toen in een blik gegoten, want de plastic fles was niet echt ideaal.
Het "vuil" wat perfect is voor de openhaard vuur als 'aanmaak blokjes'.
Afkoelen van de hars.
Het resultaat van de hele zak hars.
Conclusie, leuk om te doen, probeer niet te lang door te borrelen, anders zit je de volgende dag nog steeds met zo'n karamel geur in je hele huis zoals ik nu zit...
Oh, en zorg dat je vriendin een week op vakantie is, of niet al te boos wordt als ze thuis komt. Avond eten koken voor haar hielp bij de mijne.
En als ze dan vraagt of je weet hoe tolerant ze is, het enige antwoord is 'Ja, en dat waardeer ik heel erg'.
