Deze wil ik jullie niet onthouden.
Zwavelstokken ( Spunk )
De Chinezen vonden niet alleen het buskruit maar ook de lucifer uit.
De eerste lucifers waren staafjes dennenhout met zwavel in 577 na Christus.
Zwavel vind u terug in gesteente zoals: piriet en marcasiet.
In vulkanische gebieden wordt het ook terug gevonden, zelf in ons lichaam zit zwavel.
In de 12de eeuw werd in China buskruit uitgevonden dat een mengsel was van zwavel, kool en teer uiterst brandbaar is
en daarom werd het regelmatig toegepast tijdens de oorlog.
U koopt zwavelpoeder en stokjes ( van die creme stokjes voor hobby modelbouw ).
U doet wat zwavel in een opengesneden blik en verwarmt deze. ( het poeder word vloeibaar ).
Dan dipt u het uiteinde van het stokje hier enkele keren in.
Eenmaal opgedroogd is het klaar.
Op het internet vind u deze manier vaak terug:
Tip: in plaats van een blikje kunt u ook een lepel en een waxinelichtje gebruiken ( zo doe ik het! ).
Als u bovenstaande manier gebruikt kunt u de vlam niet regelen.
Door onderstaande manier te gebruiken kunt u de lepel optillen en zo de hitte regelen.
Als de zwavel de warm word gaat hij stroopachtig worden.
Men neemt een stuk verkoold katoen dat u aanmaakt met de vuurslag.
Door de kool tegen de zwavel aan te drukken gaat deze ontbranden.
Let op! Hou uw stok niet scheef!!! Zwavel ( vloeibaar ) druipt af en geeft felle brandwonden.
Deze zijn te vergelijken met wonde van brandende suiker! ( Vroeger gebruikte men zwavel ook in Molotov cocktails )
De rook is licht giftig!
U vind het misschien gemakkelijk om het in de keuken te doen maar
het uitleggen aan de echtgenote waarom de keuken ruikt naar rotte eieren is iets moeilijker!
Tip: u kunt de stukjes eens dippen in parafine of kaarsvet, dit verlengt de brandtijd.
U kunt ook stukjes fatwood gebruiken.