Expeditie Clif Bar - Trek in Noorwegen
Expeditie Clif Bar - Trek in Noorwegen
Ergens begin dit jaar had ik het idee opgevat een week naar Noorwegen te gaan. De exacte invulling was echter nog onduidelijk. Zo door de tijd wat opties bedacht en uiteindelijk samen met de Bushbaker Johndice de stap genomen.
Al voorpret appende over wat we precies zouden gaan doen, werd de grote mond steeds kleiner en kwam het uit op 500kcal per dag in de rugzak, om dan te hiken naar een mooie locatie voor een basiskamp om vis- trapping- en bouw techniek te (be)oefenen.
Hieronder de setup qua gear Tim (John's setup laat ik aan hem over). Beginnend linksboven:
1e rij: 1L Pot met beker, aansteker en zakdoek; 1L rvs fles, slippers, rommel pouch (touw, druppellamp, telefoon, accupack, thermometer, firesteel, etc), drybag met slaapzak en underquilt, drybag met 1 onderbroek, 1 paar sokken, 1 longsleeve, 1 fleece hoody.
2e rij: 3x3 Tarp, hengel, viskit, ehbo, wc rol, rommelpouch 2 (haringen, touw, mes, katapult, zaagje), DIY hangmat, tttm mozzie net, zitlap.
3e rij: Hoofdlamp, kaarthoes, kompas, hygiene zakje, regenhoes rugzak, drybag met 9 cliffbars, 1kg meel, 44 koffiesticks.
Rugzak BH Vulcan 80L, knoopkompas.
Totaal gewicht excl water: 13,5kg.
Ik had op de heenweg een daypack bij me waar de kleren in zaten die ik ging dragen, en andersom voor de terugweg. Ik kom voor mn werk wel eens in zo'n situatie en deze wisseltruc is best fijn voor je reisgenoten .
Daypack bevatte: Pinewood broek, goretex parka, werkblouse, hemd en onderbroek. En m'n Blundstone boots.
Dag 1: Laat aangekomen op het vliegveld en daar opgepikt door een aardige Noorse kennis. Daar hebben we geslapen langs een grote rivier in een vissers shelter van bouwmarkt tarps. In onze overmoed (en het pikkedonker) leek het water prima drinkbaar na wat koken, maar bij zonsopkomst dreef er nogal wat ongezonde rommel in. Maarja, beetje buikloop smeert de dag! Vrijwel continu regen, 's ochtend was het redelijk droog.
Dag 2: Noors ontbijt gekregen en toen naar de stad gebracht en daar een autowrak gehuurd. John dacht al die tijd dat ‘rent-a-wreck’ mijn algemene benaming voor een louche autoverhuur was, maar zo hadden die Noren hun bedrijf echt genoemd :)
Nog even water en muesli bars gekocht bij een tankstation (om achter te laten in de auto, just in case). Toen hebben we zo'n 4u gereden naar een groepje nationale parken (rond Femundsmarka) waar we de auto hebben neergezet en het bos zijn in gelopen op een unnamed trail.
Na 2 rondjes door prachtige Noorse heuvels bedekt met mos, bosbessen, een grote vlinder populatie (krengen vliegen je zo tussen de tanden) en veel hutjes en paden, uiteindelijk het juiste unnamed trail gevonden en Oost gelopen.
Na een paar km hield het pad echter op, weer eens verdwenen tussen de rotsen, zoals dit unnamed trail meer leek te doen. Vaak kwam je hem weer tegen als je een eindje verder liep.
Na een orientatiefase (kaartlezen terwijl je wegzakt) in een moeras omringd door een zee van rotsen, begon het dan eindelijk te regenen. De parka’s hebben gelijk hun nut bewezen. :)
Lang hebben we echter niet over glibberige rotsen hoeven klauteren want onverwachts kwamen we bij een (4mans) jagershutje aan. Inmiddels was deze wel welkom. Het weinige eten van die eerste dag hakte er al aardig in qua energieniveau. Dag 3: ‘S morgens lekker droog en zonnig. (de eerste indicatie van hoe het weer hier omslaat) In de buurt hadden een paar jonge Noren een klein kano kampje opgezet.
Wij twijfelden al een tijdje over de vele soorten bessen die we overal aantroffen. Dan merk je toch dat je angstig bent om het in je mond te stoppen ook al heb je een gids boekje bij je.
Deze heren waren zo vriendelijk om ons een goede spoedcursus bessen eten te geven en uit te leggen welke eetbaar waren en/of lekker waren. Lang niet alle bessen stonden in onze gids. dankbaar advies want dit is uiteindelijk een belangrijke bron van energie geworden.
Na de uitleg al bessen rapend verder gelopen. Na een paar uur een mooi plekje gevonden met stromend water aan de voet van een heuvel. Hier besloten te gaan vissen. Dit was helaas geen succes en ook lijntjes brachten niets. Blinkeren leek de enige hoop, aangezien aas bijna niet te vinden was. Wel op diverse plekken vraatporen gevonden van de bever.
John z’n hengel valt al werpend uit elkaar en we verliezen een onderdeel waardoor zijn molen onbruikbaar is. John gaat nog te water in de koude stroom om te zoeken, maar tevergeefs.
We besluiten een flinke ronde bessen te zoeken om de kcal aan te vullen die dag en merken dat we snel moe zijn en de hangmatjes in duiken. Dag 4: Okay, locatie verkeerd gekozen! De heuvel waar we onze hangmatjes op hebben gehangen vangt erg veel wind.
Wat we onderschat hebben is water preparatie. Alles steeds koken kost veel tijd. Daarnaast duurt het erg lang voordat het afkoeld waardoor je begint te snakken naar een slok koel water. Later bleek dat we te voorzichtig waren en het prima hadden kunnen drinken.
Vuur maken is elke keer een flink klusje door slecht nat hout, en maar weinig dood hout.
Hoewel teruglopen vervelend is, besluiten we toch terug te lopen naar de eerste hut. Daar lag namelijk een kapotte molen in de vensterbank waarmee we wellicht de kapotte hengel mee zouden kunnen repareren.
Onderweg nog gevist en in de totaal ongeslagen, nu felle zon een prachtig schiereiland aangedaan bezaaid met bosbessen. Hier ook wat aan de inmiddels broodnodige hygiene gedaan en met de bips in het water gehangen. Eenmaal aangekomen bij de hut beleven we een overwinningsmoment wanneer we er in slagen de molen te repareren! Niet 100% maar hij werkt in ieder geval weer. Fishing time.
Terwijl ik terug loop naar John, besluit ik de blinker in een smalle versnelling te gooien. Eigenlijk meer om de blinker te testen. Ineens PATS. Een 40cm dikke forel aan de haak. Eindelijk!
Volgens John leverde soep het meeste rendement voedingstoffen uit de vis. Dus vis schoonmaken, delen, kruiden en in de billy’s gegooid.
We hadden vooraf afgesproken alles te delen, dan is er ook geen verschil. Ik de vinnen, John de kop. Wat hebben we heerlijk genoten van deze traktatie. Op de graten en ingewanden na, alles opgegeten! John heeft alle inhoud uit zijn vissekop geslurpt. Hierna voldaan nog wat kleren gewassen en goed geslapen. Dag 5: Koude nacht. 0grC. Gisteravond, al flink in het donker, komt er een lichtje op ons af. Het blijkt een pensionado in korte broek te zijn met een mega rugzak.
Hij vroeg voorzichtig of “ze” erbij mochten. Ze? Ja, oma kwam even later ook tevoorschijn. Een paar uur wakker gelegen van het snurkende stel, maar ze waren erg aardig. Ze waren onder de indruk van onze trip en we kregen we 2 stukken van haar eigen gebakken brood met kaviaar pasta. Jullie zijn lief .
Op pad gegaan richting een andere mogelijke hut op de kaart. Het energieniveau begint er nu aardig in te hakken en bessen verzamelen blijkt erg verstandig. John’s Palladium schoenen blijken zo lek als wat en krijgen stapels verwensingen over hun heen.
Onze ruggen protesteren en het eerste uur de knieen en heupen ook. We lopen al een stuk langzamer. De routines worden wel beter. Water koken, brood bakken en het plannen van het Clif-bar moment.
Oma dronk zo van het water maar zei wel “we are used to the bacteria”. Dus wij ook maar voorzichtig wat drinken uit de riviertjes. Nergens last van en lekker om fris water te drinken.
Na een flinke wandeling aangekomen bij de hut en wat denk je: een blik witte bonen in tomatensaus in de kast!!!! In het logboek staan voornamelijk horror verhalen over de muggen en wat griezelige verwijzingen naar rode mieren die we nergens zien. Onze wedergift is een potje Citrodiol en een blinker met onderlijn. Wij zien geen muggen. Goeie ruil, vonden wij.
“Vol” energie nog even vissen. We zien ze constant aan het oppervlak komen, maar geen enkele beet aan de haak. Ik geef na een tijdje op en loop naar John. Terwijl hij naar mij kijkt en zijn lijn binnen haalt, slaat er binnen een meter van de kant een 80cm dikke snoek aan zijn haak! Wat een bakbeest :) Bonen, snoeksoep en een clifbar. Ik gok 750kcal, Heaven… apart om de energie uit het voedsel je lichaam in te voelen stromen. Al met al resulteerde dit ook in mijn eerste bushpooper. John maakte zich al zorgen
Dag 6: Beide ruggen zijn moe en John heeft pijn aan z’n teen waar een wondje is gaan ontsteken na een paar dagen natte voeten.
Na het broodbakken besloten we een klein stukje verder te trekken langs de rivier. Geen echt pad gevolgd maar een heuvelrug opgelopen. Hier kampje opgezet en gaan vissen, voeten rusten en sokken drogen.
Prompt zijn de visgoden weer met ons en vang ik een dikke baars. Weer met blinker. Het beest gaat vrijwel direct op de grill.
Dit ging toch niet zo best en we besluiten er toch weer soep van te maken. Nog een paar rendieren gespot en verder kalm aan gedaan. Geprobeerd de hangmatjes comfortabeler te krijgen met wisselend resultaat.
Dag 7: Begonnen met een luxe bosbessen brood. We blijken te zuinig gedaan te hebben met ons meel en gaan nu voor een groot brood. We besluiten te beginnen aan de twee daagse tocht terug naar het gebied waar de auto staat. We raken verdwaald door een verkeerd aangegeven brug op de kaart en komen veel te ver uit bij een andere hut.
Daar vinden we echter wel een aangebroken pak rijst en half pakje bruine suiker weggestopt in de kast naast het logboek.
Ook deze trail magic is zeer welkom en we koken beide 100gram. De suiker is ronduit magisch en geeft een enorme boost.
We geven de hut wederom een 2e pot muggenspray terug. Na nog een bak koffie, die inmiddels ook schaars wordt, lopen we het eind weer terug.
De brug die we zoeken blijkt er niet meer te zijn en we belanden uiteindelijk bij de hut van de eerste nacht. Daar niets meer kunnen vangen en helaas de laatste blinker verspeeld in de takken onder water.
In een reddingpoging ga ik nog tot m’n gat in het water. Koud maar m’n kleren lagen gelukkig nog op de wal. Direct de boel maar gewassen.
Moe en dus weer bessen verzameld en gegeten met gebakken brood bij het kampvuur. Bij het broodje m’n cheat uit m’n rugzak gehaald en gedeeld: een klein blokje chocola. Onwaarschijnlijk wat een magie was dat voor ons…
Dag 8: Laatste stuk lopen. Via een prachtige omweg naar de auto gelopen. Dit was eigenlijk de mooiste wandeling. Geen natte voeten, redelijk goed pad en de omgeving was erg mooi heuvelachtig met grote rotsen. De dagelijkse routine is al een stuk beter. Water koken we niet meer.
Onderweg in de auto besluiten we die avond toch eten te gaan kopen. John gooit een kip op de grill en ik maak een stoofpot. Heerlijk en voldaan de nacht in.
We hadden ons 1 biertje gegund, dit pakte nogal verkeerd uit. We konden beide nog amper een voet voor de andere krijgen. Kamp opzetten werd een strijd en nadenken erg warrig. Knopen leggen, ho maar. Uiteindelijk de hang setjes op gekregen en gaan maffen.
Dag 9: Welcome to Hell, Stjørdal. Even snel een foto en op zoek naar een laatste nacht kamp. M’n eisen zijn te hoog en we hebben moeite een kamp te vinden.
Uiteindelijk belanden we op een trailrun route op een flinke heuvel waar we besluiten toch maar te blijven. Vuur maken lukt bijna niet omdat alles een grote natte bende is.
De hikers lopen beneden ons de hele avond over het pad. We fluisteren onwennig en voelen ons bijna betrapt zoals in Nederland. Al mn batterijen van mn telefoon en accubank geven het op. Lekker geslapen en morgen vroeg op.
Dag 10: Autowrack retour en richting vliegveld. Daar konden we douchen. Niet dus, ‘that used to be Sir’. Dan maar een gehandicapten wc in, wassen en met wat deo maskering ingecheckt.
Paar feitjes van mijn kant:
Mijn “gewone” sokken gingen alle kanten op, de “hiking” sokken niet.
Wol en katoen droogt slecht en gaat stinken
Wassen van je kleren gaat veel beter in warm water
Alles met m’n nep Esee izula gedaan, een fileer achtig mes was handiger geweest
Bushcraft mes niet gebruikt, handvat van Esee wel te klein
M’n tas was veel te groot, wel handig qua pakken elke dag
13,5 kg is nog best veel
Dump goretex Parka werkte prima
Hangmat optuigen is te ingewikkeld, maar wel fijn om van de grond te slapen
De woodgas stove had VEEL kooktijd en hout hakken bespaart
Liever geen bijl mee, maar grotere zaag (had kleine opinel mee)
Een “hike” hoeft echt niet met 3000kcal per dag, 3x 500kcal is al redelijk comfy
M’n rug had meer training kunnen hebben.
Ik vond het een zeer geslaagde trip. Veel geleerd. Dikke 6kg afgevallen.
Back to you John.
Al voorpret appende over wat we precies zouden gaan doen, werd de grote mond steeds kleiner en kwam het uit op 500kcal per dag in de rugzak, om dan te hiken naar een mooie locatie voor een basiskamp om vis- trapping- en bouw techniek te (be)oefenen.
Hieronder de setup qua gear Tim (John's setup laat ik aan hem over). Beginnend linksboven:
1e rij: 1L Pot met beker, aansteker en zakdoek; 1L rvs fles, slippers, rommel pouch (touw, druppellamp, telefoon, accupack, thermometer, firesteel, etc), drybag met slaapzak en underquilt, drybag met 1 onderbroek, 1 paar sokken, 1 longsleeve, 1 fleece hoody.
2e rij: 3x3 Tarp, hengel, viskit, ehbo, wc rol, rommelpouch 2 (haringen, touw, mes, katapult, zaagje), DIY hangmat, tttm mozzie net, zitlap.
3e rij: Hoofdlamp, kaarthoes, kompas, hygiene zakje, regenhoes rugzak, drybag met 9 cliffbars, 1kg meel, 44 koffiesticks.
Rugzak BH Vulcan 80L, knoopkompas.
Totaal gewicht excl water: 13,5kg.
Ik had op de heenweg een daypack bij me waar de kleren in zaten die ik ging dragen, en andersom voor de terugweg. Ik kom voor mn werk wel eens in zo'n situatie en deze wisseltruc is best fijn voor je reisgenoten .
Daypack bevatte: Pinewood broek, goretex parka, werkblouse, hemd en onderbroek. En m'n Blundstone boots.
Dag 1: Laat aangekomen op het vliegveld en daar opgepikt door een aardige Noorse kennis. Daar hebben we geslapen langs een grote rivier in een vissers shelter van bouwmarkt tarps. In onze overmoed (en het pikkedonker) leek het water prima drinkbaar na wat koken, maar bij zonsopkomst dreef er nogal wat ongezonde rommel in. Maarja, beetje buikloop smeert de dag! Vrijwel continu regen, 's ochtend was het redelijk droog.
Dag 2: Noors ontbijt gekregen en toen naar de stad gebracht en daar een autowrak gehuurd. John dacht al die tijd dat ‘rent-a-wreck’ mijn algemene benaming voor een louche autoverhuur was, maar zo hadden die Noren hun bedrijf echt genoemd :)
Nog even water en muesli bars gekocht bij een tankstation (om achter te laten in de auto, just in case). Toen hebben we zo'n 4u gereden naar een groepje nationale parken (rond Femundsmarka) waar we de auto hebben neergezet en het bos zijn in gelopen op een unnamed trail.
Na 2 rondjes door prachtige Noorse heuvels bedekt met mos, bosbessen, een grote vlinder populatie (krengen vliegen je zo tussen de tanden) en veel hutjes en paden, uiteindelijk het juiste unnamed trail gevonden en Oost gelopen.
Na een paar km hield het pad echter op, weer eens verdwenen tussen de rotsen, zoals dit unnamed trail meer leek te doen. Vaak kwam je hem weer tegen als je een eindje verder liep.
Na een orientatiefase (kaartlezen terwijl je wegzakt) in een moeras omringd door een zee van rotsen, begon het dan eindelijk te regenen. De parka’s hebben gelijk hun nut bewezen. :)
Lang hebben we echter niet over glibberige rotsen hoeven klauteren want onverwachts kwamen we bij een (4mans) jagershutje aan. Inmiddels was deze wel welkom. Het weinige eten van die eerste dag hakte er al aardig in qua energieniveau. Dag 3: ‘S morgens lekker droog en zonnig. (de eerste indicatie van hoe het weer hier omslaat) In de buurt hadden een paar jonge Noren een klein kano kampje opgezet.
Wij twijfelden al een tijdje over de vele soorten bessen die we overal aantroffen. Dan merk je toch dat je angstig bent om het in je mond te stoppen ook al heb je een gids boekje bij je.
Deze heren waren zo vriendelijk om ons een goede spoedcursus bessen eten te geven en uit te leggen welke eetbaar waren en/of lekker waren. Lang niet alle bessen stonden in onze gids. dankbaar advies want dit is uiteindelijk een belangrijke bron van energie geworden.
Na de uitleg al bessen rapend verder gelopen. Na een paar uur een mooi plekje gevonden met stromend water aan de voet van een heuvel. Hier besloten te gaan vissen. Dit was helaas geen succes en ook lijntjes brachten niets. Blinkeren leek de enige hoop, aangezien aas bijna niet te vinden was. Wel op diverse plekken vraatporen gevonden van de bever.
John z’n hengel valt al werpend uit elkaar en we verliezen een onderdeel waardoor zijn molen onbruikbaar is. John gaat nog te water in de koude stroom om te zoeken, maar tevergeefs.
We besluiten een flinke ronde bessen te zoeken om de kcal aan te vullen die dag en merken dat we snel moe zijn en de hangmatjes in duiken. Dag 4: Okay, locatie verkeerd gekozen! De heuvel waar we onze hangmatjes op hebben gehangen vangt erg veel wind.
Wat we onderschat hebben is water preparatie. Alles steeds koken kost veel tijd. Daarnaast duurt het erg lang voordat het afkoeld waardoor je begint te snakken naar een slok koel water. Later bleek dat we te voorzichtig waren en het prima hadden kunnen drinken.
Vuur maken is elke keer een flink klusje door slecht nat hout, en maar weinig dood hout.
Hoewel teruglopen vervelend is, besluiten we toch terug te lopen naar de eerste hut. Daar lag namelijk een kapotte molen in de vensterbank waarmee we wellicht de kapotte hengel mee zouden kunnen repareren.
Onderweg nog gevist en in de totaal ongeslagen, nu felle zon een prachtig schiereiland aangedaan bezaaid met bosbessen. Hier ook wat aan de inmiddels broodnodige hygiene gedaan en met de bips in het water gehangen. Eenmaal aangekomen bij de hut beleven we een overwinningsmoment wanneer we er in slagen de molen te repareren! Niet 100% maar hij werkt in ieder geval weer. Fishing time.
Terwijl ik terug loop naar John, besluit ik de blinker in een smalle versnelling te gooien. Eigenlijk meer om de blinker te testen. Ineens PATS. Een 40cm dikke forel aan de haak. Eindelijk!
Volgens John leverde soep het meeste rendement voedingstoffen uit de vis. Dus vis schoonmaken, delen, kruiden en in de billy’s gegooid.
We hadden vooraf afgesproken alles te delen, dan is er ook geen verschil. Ik de vinnen, John de kop. Wat hebben we heerlijk genoten van deze traktatie. Op de graten en ingewanden na, alles opgegeten! John heeft alle inhoud uit zijn vissekop geslurpt. Hierna voldaan nog wat kleren gewassen en goed geslapen. Dag 5: Koude nacht. 0grC. Gisteravond, al flink in het donker, komt er een lichtje op ons af. Het blijkt een pensionado in korte broek te zijn met een mega rugzak.
Hij vroeg voorzichtig of “ze” erbij mochten. Ze? Ja, oma kwam even later ook tevoorschijn. Een paar uur wakker gelegen van het snurkende stel, maar ze waren erg aardig. Ze waren onder de indruk van onze trip en we kregen we 2 stukken van haar eigen gebakken brood met kaviaar pasta. Jullie zijn lief .
Op pad gegaan richting een andere mogelijke hut op de kaart. Het energieniveau begint er nu aardig in te hakken en bessen verzamelen blijkt erg verstandig. John’s Palladium schoenen blijken zo lek als wat en krijgen stapels verwensingen over hun heen.
Onze ruggen protesteren en het eerste uur de knieen en heupen ook. We lopen al een stuk langzamer. De routines worden wel beter. Water koken, brood bakken en het plannen van het Clif-bar moment.
Oma dronk zo van het water maar zei wel “we are used to the bacteria”. Dus wij ook maar voorzichtig wat drinken uit de riviertjes. Nergens last van en lekker om fris water te drinken.
Na een flinke wandeling aangekomen bij de hut en wat denk je: een blik witte bonen in tomatensaus in de kast!!!! In het logboek staan voornamelijk horror verhalen over de muggen en wat griezelige verwijzingen naar rode mieren die we nergens zien. Onze wedergift is een potje Citrodiol en een blinker met onderlijn. Wij zien geen muggen. Goeie ruil, vonden wij.
“Vol” energie nog even vissen. We zien ze constant aan het oppervlak komen, maar geen enkele beet aan de haak. Ik geef na een tijdje op en loop naar John. Terwijl hij naar mij kijkt en zijn lijn binnen haalt, slaat er binnen een meter van de kant een 80cm dikke snoek aan zijn haak! Wat een bakbeest :) Bonen, snoeksoep en een clifbar. Ik gok 750kcal, Heaven… apart om de energie uit het voedsel je lichaam in te voelen stromen. Al met al resulteerde dit ook in mijn eerste bushpooper. John maakte zich al zorgen
Dag 6: Beide ruggen zijn moe en John heeft pijn aan z’n teen waar een wondje is gaan ontsteken na een paar dagen natte voeten.
Na het broodbakken besloten we een klein stukje verder te trekken langs de rivier. Geen echt pad gevolgd maar een heuvelrug opgelopen. Hier kampje opgezet en gaan vissen, voeten rusten en sokken drogen.
Prompt zijn de visgoden weer met ons en vang ik een dikke baars. Weer met blinker. Het beest gaat vrijwel direct op de grill.
Dit ging toch niet zo best en we besluiten er toch weer soep van te maken. Nog een paar rendieren gespot en verder kalm aan gedaan. Geprobeerd de hangmatjes comfortabeler te krijgen met wisselend resultaat.
Dag 7: Begonnen met een luxe bosbessen brood. We blijken te zuinig gedaan te hebben met ons meel en gaan nu voor een groot brood. We besluiten te beginnen aan de twee daagse tocht terug naar het gebied waar de auto staat. We raken verdwaald door een verkeerd aangegeven brug op de kaart en komen veel te ver uit bij een andere hut.
Daar vinden we echter wel een aangebroken pak rijst en half pakje bruine suiker weggestopt in de kast naast het logboek.
Ook deze trail magic is zeer welkom en we koken beide 100gram. De suiker is ronduit magisch en geeft een enorme boost.
We geven de hut wederom een 2e pot muggenspray terug. Na nog een bak koffie, die inmiddels ook schaars wordt, lopen we het eind weer terug.
De brug die we zoeken blijkt er niet meer te zijn en we belanden uiteindelijk bij de hut van de eerste nacht. Daar niets meer kunnen vangen en helaas de laatste blinker verspeeld in de takken onder water.
In een reddingpoging ga ik nog tot m’n gat in het water. Koud maar m’n kleren lagen gelukkig nog op de wal. Direct de boel maar gewassen.
Moe en dus weer bessen verzameld en gegeten met gebakken brood bij het kampvuur. Bij het broodje m’n cheat uit m’n rugzak gehaald en gedeeld: een klein blokje chocola. Onwaarschijnlijk wat een magie was dat voor ons…
Dag 8: Laatste stuk lopen. Via een prachtige omweg naar de auto gelopen. Dit was eigenlijk de mooiste wandeling. Geen natte voeten, redelijk goed pad en de omgeving was erg mooi heuvelachtig met grote rotsen. De dagelijkse routine is al een stuk beter. Water koken we niet meer.
Onderweg in de auto besluiten we die avond toch eten te gaan kopen. John gooit een kip op de grill en ik maak een stoofpot. Heerlijk en voldaan de nacht in.
We hadden ons 1 biertje gegund, dit pakte nogal verkeerd uit. We konden beide nog amper een voet voor de andere krijgen. Kamp opzetten werd een strijd en nadenken erg warrig. Knopen leggen, ho maar. Uiteindelijk de hang setjes op gekregen en gaan maffen.
Dag 9: Welcome to Hell, Stjørdal. Even snel een foto en op zoek naar een laatste nacht kamp. M’n eisen zijn te hoog en we hebben moeite een kamp te vinden.
Uiteindelijk belanden we op een trailrun route op een flinke heuvel waar we besluiten toch maar te blijven. Vuur maken lukt bijna niet omdat alles een grote natte bende is.
De hikers lopen beneden ons de hele avond over het pad. We fluisteren onwennig en voelen ons bijna betrapt zoals in Nederland. Al mn batterijen van mn telefoon en accubank geven het op. Lekker geslapen en morgen vroeg op.
Dag 10: Autowrack retour en richting vliegveld. Daar konden we douchen. Niet dus, ‘that used to be Sir’. Dan maar een gehandicapten wc in, wassen en met wat deo maskering ingecheckt.
Paar feitjes van mijn kant:
Mijn “gewone” sokken gingen alle kanten op, de “hiking” sokken niet.
Wol en katoen droogt slecht en gaat stinken
Wassen van je kleren gaat veel beter in warm water
Alles met m’n nep Esee izula gedaan, een fileer achtig mes was handiger geweest
Bushcraft mes niet gebruikt, handvat van Esee wel te klein
M’n tas was veel te groot, wel handig qua pakken elke dag
13,5 kg is nog best veel
Dump goretex Parka werkte prima
Hangmat optuigen is te ingewikkeld, maar wel fijn om van de grond te slapen
De woodgas stove had VEEL kooktijd en hout hakken bespaart
Liever geen bijl mee, maar grotere zaag (had kleine opinel mee)
Een “hike” hoeft echt niet met 3000kcal per dag, 3x 500kcal is al redelijk comfy
M’n rug had meer training kunnen hebben.
Ik vond het een zeer geslaagde trip. Veel geleerd. Dikke 6kg afgevallen.
Back to you John.
If you are not willing to be a fool, you can't become a master.
Re: Expeditie Clif Bar - Trek in Noorwegen
dank voor het delen, leuke trip dus en veel leermomenten. thanks
gr
Cees
gr
Cees
Re: Expeditie Clif Bar - Trek in Noorwegen
Ontzettend gave trip! Leuk geschreven trouwens, je leeft je echt in het verhaal . Vissen is volgens mij een hele goede manier om aan voedsel te komen, ga me er ook meer in verdiepen. Volgende keer met de kano? Thanks voor het delen.
- jenniskens
- Berichten: 6064
- Lid geworden op: 09 apr 2010, 18:45
- Locatie: Venray
- Contacteer:
- Martin Outdoors
- Berichten: 2192
- Lid geworden op: 03 apr 2014, 18:26
- Locatie: Waar ik vanavond slaap.
Re: Expeditie Clif Bar - Trek in Noorwegen
Het verhaal vertelt is ook gaaf. 7 okt zijn jullie aan het woord
Goed gedaan mannen .
Goed gedaan mannen .
Youtube kanaal "Veld vaardigheden" ;
https://www.youtube.com/channel/UCRx3EQ ... tzC44XdSVw
https://www.youtube.com/channel/UCRx3EQ ... tzC44XdSVw
Re: Expeditie Clif Bar - Trek in Noorwegen
Leuk om te horen hoe het jullie is vergaan, genoeg meegemaakt dus! Lekker uitgebreid beschreven, leest lekker weg hoor.
Van snoek zeggen mensen dat het vies is, smaakte het in jullie situatie beter?
Van snoek zeggen mensen dat het vies is, smaakte het in jullie situatie beter?
Re: Expeditie Clif Bar - Trek in Noorwegen
@Alder
We waren niet kieskeurig meer qua proteine bronnen, maar heb snoek zeker niet als vies ervaren! Tegenovergestelde eigenlijk. Anders dan forel, maar erg lekker.
groeten,
john
We waren niet kieskeurig meer qua proteine bronnen, maar heb snoek zeker niet als vies ervaren! Tegenovergestelde eigenlijk. Anders dan forel, maar erg lekker.
groeten,
john
Re: Expeditie Clif Bar - Trek in Noorwegen
Mooi, dat vies is dus ook maar relatief. Hadden jullie trouwens nog wel zout bij je? Voor brood en soep wel een goede toevoeging.
Re: Expeditie Clif Bar - Trek in Noorwegen
Ja, we hadden elk een kleine hoeveelheid kruidenmix bij ons met oa zout.
Groetjes,
John
Groetjes,
John
Re: Expeditie Clif Bar - Trek in Noorwegen
"Een hike hoeft niet met 3000Kcal" versus 6kg afgevallen in 10 dagen tijd. Vind je die twee dingen niet een beetje met elkaar in tegenspraak?
Re: Expeditie Clif Bar - Trek in Noorwegen
Hey,
Wij hadden 500kcal per dag mee. Ik schrijf dat je met 1500kcal ook een leuke trip kan hebben. Ongetwijfeld val je nog wat af, maar de meeste westerse mensen kunnen dit wel hebben .
Ik heb zelfs met die 500kcal een super ervaring gehad. Ik weet nu hoe weinig eten en weinig energie hebben voelt. Viel nogal mee, vond ik. Volgende keer een maand ?
Voor een ieder anders.
Tim
Wij hadden 500kcal per dag mee. Ik schrijf dat je met 1500kcal ook een leuke trip kan hebben. Ongetwijfeld val je nog wat af, maar de meeste westerse mensen kunnen dit wel hebben .
Ik heb zelfs met die 500kcal een super ervaring gehad. Ik weet nu hoe weinig eten en weinig energie hebben voelt. Viel nogal mee, vond ik. Volgende keer een maand ?
Voor een ieder anders.
Tim
If you are not willing to be a fool, you can't become a master.
Re: Expeditie Clif Bar - Trek in Noorwegen
Wandeltrip leest lekker ,er is genoeg gedaan en beleeft
Maar voor jullie eigen veiligheid zou ik willen adviseren (ongevraagd) neem ook iets mee
de volgende keer wat reflecteert.
Je wilt met wat pech, ook gezien kunnen worden.
Koen
Maar voor jullie eigen veiligheid zou ik willen adviseren (ongevraagd) neem ook iets mee
de volgende keer wat reflecteert.
Je wilt met wat pech, ook gezien kunnen worden.
Koen
Re: Expeditie Clif Bar - Trek in Noorwegen
Hallo Koen,
Heb ik over nagedacht, maar kwam er niet echt uit. Er zit een spiegel in mn EHBO en een kleine reflector die ik soms gebruik bij mn bivak. Omdat ie rond is is hij makkelijk te zien van ver, in het donker.
Maar ik had geen opvallend shirt of zo mee.... Misschien een andere (gele) regenhoes? Onderkant zitlap beplakken met iets.
Tim
Heb ik over nagedacht, maar kwam er niet echt uit. Er zit een spiegel in mn EHBO en een kleine reflector die ik soms gebruik bij mn bivak. Omdat ie rond is is hij makkelijk te zien van ver, in het donker.
Maar ik had geen opvallend shirt of zo mee.... Misschien een andere (gele) regenhoes? Onderkant zitlap beplakken met iets.
Tim
If you are not willing to be a fool, you can't become a master.