slapen onder het noorderlicht
slapen onder het noorderlicht
Vorige maand is eindelijk een droom van mij in vervulling gegaan:
een wintertrektocht in het Hoge Noorden.
Het was een hele onderneming om alles te organiseren. Gedurende een paar jaar heb ik al het materiaal verzameld.
Vorig jaar heb ik ook iemand gevonden die de tocht met mij wou doen. Alleen rondtrekken in zo een gebied leek me niet zo verstandig.
24 februari was het dan zo ver. Van Brussel vloog ik naar Stockholm. Hier had ik een transfer naar Kiruna.
In Kiruna had ik een hotel geboekt waar ik al het materiaal kon uitsorteren en brandstof kon kopen.
De volgende ochtend namen we de trein naar Abisko waar de tocht dan echt kon beginnen.
Het plan was om op sneeuwschoenen en met een pulka de Kungsleden te doen. De hutten op de tocht waren enkel voor als we in de problemen zouden geraken. Slapen deden we in de tent. Het eindpunt was Nikkaluokta.
De eerste avond/nacht was het nog wennen. De pulka moest nog goed afgesteld worden, het organiseren van het kamp duurde redelijk lang, ...
Uiteindelijk verliep alles wel comfortabel. Die avond werd het -20°C. Ook zag ik het noorderlicht voor de eerste keer. Toch wel een unieke ervaring.
Na een warme nacht in de slaapzacht konden we goed uitgerust aan de volgende dag beginnen. Vandaag moesten we meer vooruitgang boeken.
Die dag was het prachtig weer. Veel zon en geen wind. Bij dit weer weet je al wat je er 's avonds te wachten staat..
Een uurtje na zonsondergang was de temperatuur al 10°C gezakt tot -20°C. En dat was nog maar het begin. Na het avondeten was het al -30°C.
Die avond had ik nog een uurtje buiten op het noorderlicht gewacht. Uiteindelijk nog heel lichtjes gezien. Het was heerlijk warm in mijn jas. Enkel mijn tenen waren wat koud omdat ik die dag wat gezweet had. 's Nacht was het -40°C geworden. In zelfs een topslaapzak wordt het dan frisjes. Uiteindelijk toch nog wel een goede nachtrust gehad. 's Ochtends hingen de ijspegels van mijn adem boven mijn hoofd :) Wat was het koud om uit die slaapzak te kruipen!
Van die nacht/ochtend heb ik geen foto's kunnen maken. Mijn elektronica werkte jammer genoeg niet meer door de koude.
Naast de koude moesten we die ochtend ook nog eens een steile beklimming doen. Geen makkelijke opdracht. Je mag absoluut niet zweten want dan krijg je het koud. Boven op de berg hadden we een lunchpauze met een prachtig uitzicht.
Door de wind die was komen opzetten werd het wel redelijk fris.
2 uur later sloeg het noodlot toe bij mijn reisgenoot.
Tijdens de lunchpauze had hij per ongeluk in de sneeuw gesteund met zijn blote hand. 2 uur later (veel te lang gewacht) vertelde hij me dat hij er last van had. Toen ik naar zijn hand keek werd de ernst van de zaak mij onmiddelijk duidelijk.
3 vingertoppen waren pikzwart.
Op dat moment schoot ik in survival-mode. Stap voor stap denken is in zo een situatie cruciaal. Ik gaf hem eerst mijn dikke warme (en vooral) droge wanten. Daarnaast deed ik hem verschillende jassen aan zodat hij niet in hypothermia/shock kon geraken. Dan was het tijd om een evacuatie te regelen. Een uur later waren we met sneeuwscooters geëvacueerd en zaten we in een warme hut (Abiskojaurestugorna).
Die nacht had ik uren zitten plannen om te kijken of er nog een optie was voor mij om de tocht voort te zetten. Na veel telefoontjes met het thuisfront toch tot een compromis gekomen. Ik zou de tocht alleen maken. Maar ik slaap telkens in de buurt van een hut. Zo heb ik steeds een veilig onderkomen moest er iets mis gaan. Mijn reisgenoot ging terug naar Kiruna waar hij een week op mij zou wachten.
De volgende ochtend om 6 uur begonnen met wandelen. Ik moest een dubbele afstand afleggen om de verloren tijd terug in te halen.
Het was een zware en lange wandeling. Ook was het erg koud.
Bij de laatste 5 kilometer kwam er dan ook nog eens een felle sneeuwstorm. Deze storm kwam compleet uit het niets. Op letterlijk 1 minuut begon het keihard te waaien. De gevoelstemperatuur gaat tijdens die wind tot -60°C. Alle blote huid moet dus zorgvuldig worden ingepakt. Die dag was een ware test.
Na het succesvol beëindigen van de dagetappe had ik het gevoel dat ik nu wel alles in dit landschap zou aankunnen :)
En inderdaad vanaf dit moment was het alleen nog maar genieten.
(deel 2 volgt)
een wintertrektocht in het Hoge Noorden.
Het was een hele onderneming om alles te organiseren. Gedurende een paar jaar heb ik al het materiaal verzameld.
Vorig jaar heb ik ook iemand gevonden die de tocht met mij wou doen. Alleen rondtrekken in zo een gebied leek me niet zo verstandig.
24 februari was het dan zo ver. Van Brussel vloog ik naar Stockholm. Hier had ik een transfer naar Kiruna.
In Kiruna had ik een hotel geboekt waar ik al het materiaal kon uitsorteren en brandstof kon kopen.
De volgende ochtend namen we de trein naar Abisko waar de tocht dan echt kon beginnen.
Het plan was om op sneeuwschoenen en met een pulka de Kungsleden te doen. De hutten op de tocht waren enkel voor als we in de problemen zouden geraken. Slapen deden we in de tent. Het eindpunt was Nikkaluokta.
De eerste avond/nacht was het nog wennen. De pulka moest nog goed afgesteld worden, het organiseren van het kamp duurde redelijk lang, ...
Uiteindelijk verliep alles wel comfortabel. Die avond werd het -20°C. Ook zag ik het noorderlicht voor de eerste keer. Toch wel een unieke ervaring.
Na een warme nacht in de slaapzacht konden we goed uitgerust aan de volgende dag beginnen. Vandaag moesten we meer vooruitgang boeken.
Die dag was het prachtig weer. Veel zon en geen wind. Bij dit weer weet je al wat je er 's avonds te wachten staat..
Een uurtje na zonsondergang was de temperatuur al 10°C gezakt tot -20°C. En dat was nog maar het begin. Na het avondeten was het al -30°C.
Die avond had ik nog een uurtje buiten op het noorderlicht gewacht. Uiteindelijk nog heel lichtjes gezien. Het was heerlijk warm in mijn jas. Enkel mijn tenen waren wat koud omdat ik die dag wat gezweet had. 's Nacht was het -40°C geworden. In zelfs een topslaapzak wordt het dan frisjes. Uiteindelijk toch nog wel een goede nachtrust gehad. 's Ochtends hingen de ijspegels van mijn adem boven mijn hoofd :) Wat was het koud om uit die slaapzak te kruipen!
Van die nacht/ochtend heb ik geen foto's kunnen maken. Mijn elektronica werkte jammer genoeg niet meer door de koude.
Naast de koude moesten we die ochtend ook nog eens een steile beklimming doen. Geen makkelijke opdracht. Je mag absoluut niet zweten want dan krijg je het koud. Boven op de berg hadden we een lunchpauze met een prachtig uitzicht.
Door de wind die was komen opzetten werd het wel redelijk fris.
2 uur later sloeg het noodlot toe bij mijn reisgenoot.
Tijdens de lunchpauze had hij per ongeluk in de sneeuw gesteund met zijn blote hand. 2 uur later (veel te lang gewacht) vertelde hij me dat hij er last van had. Toen ik naar zijn hand keek werd de ernst van de zaak mij onmiddelijk duidelijk.
3 vingertoppen waren pikzwart.
Op dat moment schoot ik in survival-mode. Stap voor stap denken is in zo een situatie cruciaal. Ik gaf hem eerst mijn dikke warme (en vooral) droge wanten. Daarnaast deed ik hem verschillende jassen aan zodat hij niet in hypothermia/shock kon geraken. Dan was het tijd om een evacuatie te regelen. Een uur later waren we met sneeuwscooters geëvacueerd en zaten we in een warme hut (Abiskojaurestugorna).
Die nacht had ik uren zitten plannen om te kijken of er nog een optie was voor mij om de tocht voort te zetten. Na veel telefoontjes met het thuisfront toch tot een compromis gekomen. Ik zou de tocht alleen maken. Maar ik slaap telkens in de buurt van een hut. Zo heb ik steeds een veilig onderkomen moest er iets mis gaan. Mijn reisgenoot ging terug naar Kiruna waar hij een week op mij zou wachten.
De volgende ochtend om 6 uur begonnen met wandelen. Ik moest een dubbele afstand afleggen om de verloren tijd terug in te halen.
Het was een zware en lange wandeling. Ook was het erg koud.
Bij de laatste 5 kilometer kwam er dan ook nog eens een felle sneeuwstorm. Deze storm kwam compleet uit het niets. Op letterlijk 1 minuut begon het keihard te waaien. De gevoelstemperatuur gaat tijdens die wind tot -60°C. Alle blote huid moet dus zorgvuldig worden ingepakt. Die dag was een ware test.
Na het succesvol beëindigen van de dagetappe had ik het gevoel dat ik nu wel alles in dit landschap zou aankunnen :)
En inderdaad vanaf dit moment was het alleen nog maar genieten.
(deel 2 volgt)
Re: slapen onder het noorderlicht
Na een paar dagen besloot ik een omweg te maken naar een meer afgelegen hut. Het begin van die dag was erg zwaar door een white-out. Toen na de middag alles opentrok werd de pracht van de omgeving pas echt duidelijk.
Na een snelle afdaling waar ik mijn pulka als een echte slee had gebruikt, kwam ik bij mijn kampeerplaats.
Het schouwspel van die nacht kan ik niet met woorden beschrijven.
Dit zijn absoluut geen foto-truckjes. Het licht was even fel te zien met het blote oog.
Wat een adembenemende nacht! Deze ervaring zal ik nooit meer vergeten.
Deze volgende dag had ik nog een kleine berg beklommen voor het uitzicht. De wandeling ging door een prachtige vallei.
(deel 3 volgt)
Na een snelle afdaling waar ik mijn pulka als een echte slee had gebruikt, kwam ik bij mijn kampeerplaats.
Het schouwspel van die nacht kan ik niet met woorden beschrijven.
Dit zijn absoluut geen foto-truckjes. Het licht was even fel te zien met het blote oog.
Wat een adembenemende nacht! Deze ervaring zal ik nooit meer vergeten.
Deze volgende dag had ik nog een kleine berg beklommen voor het uitzicht. De wandeling ging door een prachtige vallei.
(deel 3 volgt)
Re: slapen onder het noorderlicht
De tocht kwam stilaan tot een einde. De laatste dagen kwam Lapland onder een hogedruk-gebied te liggen. De zorde voor aangenaam maar koud weer.
Ik was de vallei een beetje omhoog geklommen. Hierdoor kon ik de Kebnekaise bekijken. Dit is de hoogste berg van Zweden.
De laatste nacht in de tent was aangebroken. Mijn heerlijke knusse slaapzak ga ik toch missen hoor ;)
De volgende dag was ik via een smalle kloof was ik aangekomen bij het eindpunt van de tocht.
Volgende jaar keer ik zeker en vast terug!
Ik was de vallei een beetje omhoog geklommen. Hierdoor kon ik de Kebnekaise bekijken. Dit is de hoogste berg van Zweden.
De laatste nacht in de tent was aangebroken. Mijn heerlijke knusse slaapzak ga ik toch missen hoor ;)
De volgende dag was ik via een smalle kloof was ik aangekomen bij het eindpunt van de tocht.
Volgende jaar keer ik zeker en vast terug!
- Kevski-Style
- Berichten: 557
- Lid geworden op: 09 jan 2017, 14:21
- Locatie: Ridderkerk
- Contacteer:
Re: slapen onder het noorderlicht
Heel erg mooi. Ik heb het zelf ook een keer van dichtbij mogen meemaken, maar natuurlijk gene camera mee
Re: slapen onder het noorderlicht
Door het snel reageren heeft hij al zijn vingers nog. Het zwart zou over de komende maanden volledig wegtrekken en volgens het laatste bericht gaat het gevoel ook terugkeren.Deerbetah schreef:En hoe is het met je reispartner afgelopen?
Re: slapen onder het noorderlicht
Wat een toch zeg en prachtige foto's !
Als echt kou kleun ben ik erg nieuwsgierig naar je slaapzak
Als echt kou kleun ben ik erg nieuwsgierig naar je slaapzak
Re: slapen onder het noorderlicht
mijn slaapzak is de Expedition 1200 van RABger010 schreef:Wat een toch zeg en prachtige foto's !
Als echt kou kleun ben ik erg nieuwsgierig naar je slaapzak
Re: slapen onder het noorderlicht
Prachtig verslag !
Heb je toevallig een paklijst van wat je alles mee had ?
En commentaar er bij wat wel goed werkt, wat niet, wat je volgend jaar inruild voor een andere, etc etc ?
Heb je toevallig een paklijst van wat je alles mee had ?
En commentaar er bij wat wel goed werkt, wat niet, wat je volgend jaar inruild voor een andere, etc etc ?
Re: slapen onder het noorderlicht
Goh onder de indruk, mooie tocht, verslag en foto's.
Inderdaad paklijst en do's and dont's zou erg leuk zijn.
gr
Cees
Inderdaad paklijst en do's and dont's zou erg leuk zijn.
gr
Cees
Re: slapen onder het noorderlicht
Hey,
SUPER gaaf zeg. Mooi verslag.
Groet,
Tim
SUPER gaaf zeg. Mooi verslag.
Groet,
Tim
If you are not willing to be a fool, you can't become a master.
Re: slapen onder het noorderlicht
Ik heb genoten van je verslag, Jeroen. Een prachtige ervaring!
http://www.voetsporen.nl, indrukken van een wandelaar
http://www.natuursporen.nl, een klein natuurparadijsje in de oceaan van het Groene Hart
http://www.natuursporen.nl, een klein natuurparadijsje in de oceaan van het Groene Hart
Re: slapen onder het noorderlicht
Dit is mijn paklijst:
*MSR Evo sneeuwschoenen
*Sorrel Cariboe schoenen
*verschillende diktes smartwool sokken
*icebreaker 260 legging en top
*quechua fleecebroek (€8, zeer warm :) )
*North face Kichatna broek
*mountain atlethics fleece van north face ( te weinig mogelijkheden om te verluchten, gaat weg)
*Swazi Tahr anorak xp
*Polar Guide parka Fjällraven (zware jas maar ontzettend warm)
*OR baclava (wordt in de toekomst vervangen door een facemask)
*Dunne wollen mut
*Fjällraven nordic heater (extreem warme muts)
*North face VE 25
*RAB expedition 1200
*Thermarest Xtherm XL
*snowsled ice blue pulk
*primus omnifuel ii
*findmespot gen3
*Msr deploy 7
Zo dat is het belangrijkste materiaal. Alles stond wel goed op punt, enkel de bovenste jassen ga ik waarschijnlijk veranderen.
Wat de Do en Don'ts betreft: er is 1 hele grote don't. Onderschat dit gebied nooit! Als het weer slecht omslaat is dit echt wel een dodelijk gebied. Iedere tocht zie ik weer mensen die slecht voorbereid rondlopen op vlak van kennis en materiaal. Dit is een kwestie van tijd tot alle factoren tegenzitten en het misloopt.
Zorg dat je altijd het minimale materiaal bij je hebt om buiten een nacht door te brengen (slaapzak, slaapmat, bivakzak en sneeuwschep!).
In een storm is het niet vanzelfsprekend om de volgende hut te bereiken.
*MSR Evo sneeuwschoenen
*Sorrel Cariboe schoenen
*verschillende diktes smartwool sokken
*icebreaker 260 legging en top
*quechua fleecebroek (€8, zeer warm :) )
*North face Kichatna broek
*mountain atlethics fleece van north face ( te weinig mogelijkheden om te verluchten, gaat weg)
*Swazi Tahr anorak xp
*Polar Guide parka Fjällraven (zware jas maar ontzettend warm)
*OR baclava (wordt in de toekomst vervangen door een facemask)
*Dunne wollen mut
*Fjällraven nordic heater (extreem warme muts)
*North face VE 25
*RAB expedition 1200
*Thermarest Xtherm XL
*snowsled ice blue pulk
*primus omnifuel ii
*findmespot gen3
*Msr deploy 7
Zo dat is het belangrijkste materiaal. Alles stond wel goed op punt, enkel de bovenste jassen ga ik waarschijnlijk veranderen.
Wat de Do en Don'ts betreft: er is 1 hele grote don't. Onderschat dit gebied nooit! Als het weer slecht omslaat is dit echt wel een dodelijk gebied. Iedere tocht zie ik weer mensen die slecht voorbereid rondlopen op vlak van kennis en materiaal. Dit is een kwestie van tijd tot alle factoren tegenzitten en het misloopt.
Zorg dat je altijd het minimale materiaal bij je hebt om buiten een nacht door te brengen (slaapzak, slaapmat, bivakzak en sneeuwschep!).
In een storm is het niet vanzelfsprekend om de volgende hut te bereiken.