Wat kan je zoal aan eten uit de natuur halen, en het beheren

Water zuiveren, eetbare planten en ander voedsel uit de natuur of eigen gemaakt voedsel. Bereiden van gevangen voedsel.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
J.J
Berichten: 60
Lid geworden op: 29 mei 2016, 20:32

Wat kan je zoal aan eten uit de natuur halen, en het beheren

Bericht door J.J »

Update, ik heb nu wat meer ervaring en heb het verbeterd, met de foto's er bij 08-04-2022

Overleven door de natuur, eet bomen (knollen) en bladeren als het andere reeds is op gegeten in tijd van een SHTF.
Wat kan je de natuur weer terug geven.

Eetbare dennenschors 5 juni 2005 door Ron Fontaine

edible-pine-bark1.jpg
edible-pine-bark1.jpg (20.74 KiB) 1247 keer bekeken
Eastern White Pine Logs -
Vers gesneden boomstammen sijpelen pek.
Deze boom was meer dan 3 voet dik aan de basis en tachtig voet hoog.

Ooit een boom gegeten?
Survival Topics laat je zien hoe. Waar anderen verhongeren, vinden deskundige overlevenden voedsel; vaak in overvloed uit bronnen die maar weinig mensen kennen. Om te overleven waar anderen falen, heb je de drive nodig om te observeren en te leren, de bereidheid om nieuwe dingen te proberen en het vermogen om alle vooropgezette voedselvooroordelen te laten vallen. In het Survival Topic Survival Foraging on the Move heb ik je laten zien hoe gemakkelijk het kan zijn om te putten uit de voedselvoorziening van de natuur door kennis van lokale flora en fauna en zorgvuldige observatie. Simpelweg door jezelf open te houden voor alles wat eetbaar is dat op je pad komt, kun je meer voedsel krijgen dan je ooit kunt eten.

Een van de voedingsmiddelen die ik in dat artikel heb geïntroduceerd, zijn naalden van de Oostelijke Witte Den (Pinus Strobus), die rijk zijn aan de vitamine C die je nodig hebt voor een optimale gezondheid in de wildernis. Het consumeren van dennennaalden of het zetten van dennennaaldenthee is een geweldige preventieve en remedie voor scheurbuik veroorzaakt door een gebrek aan vitamine C in het dieet. Toch zijn duizenden mensen gestorven aan scheurbuik terwijl ze letterlijk omringd zijn door hele bossen van pijnbomen! Dit illustreert het feit dat kennis en het vermogen om het toe te passen een belangrijke sleutel is om te overleven.
edible-pine-bark.jpg
edible-pine-bark.jpg (10.15 KiB) 1247 keer bekeken
Behandel de aarde met het respect dat het verdient

Opmerking: ik ben onlangs blogposts tegengekomen van Survival Topics-lezers die schreven over hun experimenten met eetbare pijnboomschors. Helaas tonen ze vaak foto's van vervelende hacks die ze tot levende bomen hebben gemaakt om eetbare pijnboomschors eens te proberen. Bomen die op deze manier gewond raken, zijn vatbaar voor aanvallen door ziekteorganismen en insecten. De beste buitenmensen en survivalisten die ik ken hebben een diep respect voor het land en de planten en dieren die ze hebben leren kennen.

Ik verwond nooit een levend wezen dat ik niet hoef te doen. Deze filosofie belooft veel goeds voor echte buitenmensen die begrijpen hoe belangrijk het is om voorzichtig te zijn in de wereld waarin we leven. Het strippen van schors van een levende boom zal het doden - de wijzen nemen alleen wat ze nodig hebben en laten de rest achter; in niet-noodsituaties is het niet nodig om een boom te vernietigen voor een maaltijd van schors. Om deze reden heb ik tot nu toe uitgesteld om jullie deze uitstekende overlevingsvoedselbron te laten zien.

Het consumeren van dennennaalden of het zetten van dennennaaldenthee is een geweldige preventieve en remedie voor scheurbuik veroorzaakt door een gebrek aan vitamine C in het dieet. Toch zijn duizenden mensen gestorven aan scheurbuik terwijl ze letterlijk omringd zijn door hele bossen van pijnbomen! Dit illustreert het feit dat kennis en het vermogen om het toe te passen een belangrijke sleutel is om te overleven.

Schilschors – De schors op vers gekapte bomen is gemakkelijk af te pellen. Knip eenvoudig een lijn door alle schorslagen tot aan het hout van de boom. Gebruik vervolgens de rand van een scherp gereedschap om de schors van de rest van de boom te scheiden. Nu heb je een plaat met zowel de buitenste schors van de boom als de witte binnenschors. Dit is een glad en plakkerig proces, dus wees voorzichtig en veel plezier! In dit overlevingsonderwerp zal ik u een ander deel van de oostelijke witte den voorstellen dat voedzaam is en gemakkelijk te oogsten in hoeveelheden die groot genoeg zijn om een zeer belangrijke bron van voedsel voor u en uw metgezellen te zijn tijdens een langdurige overlevingsnoodtoestand: de innerlijke schors.

Je zult waarschijnlijk merken dat de binnenste schors van pijnbomen op elk moment goed is om te eten, of je nu in een voedselnoodgeval bent of niet. Het beschadigen van deze fijne bomen wordt echter afgeraden, tenzij u zich in een echte overlevingssituatie bevindt of dennen krijgt die toch worden gekapt tijdens houtkap of uitdunning.

De Eastern White Pine is de hoogste boom in Oost-Noord-Amerika, groeit tot 230 voet hoog en meet 8 voet dik aan de basis. Deze enorme oude bomen kunnen wel 500 jaar oud worden, hoewel de meeste reuzen in de afgelopen jaren zijn gekapt voor hout. Bomen van enkele meters dik en honderd voet hoog zijn nu vrij gebruikelijk in sommige gebieden.

Als je de bijbehorende kaart bekijkt, kun je zien dat de Eastern White Pine leeft in gebieden die veel Survival Topics-lezers frequenteren, van Zuidoost-Canada tot Pennsylvania en zuidwaarts langs de Appalachen. Als je niet in Eastern White Pine land woont wanhoop dan niet; veel andere soorten boomschors zijn eetbaar en de basisprincipes van oogst en bereiding blijven hetzelfde.

De Oostelijke Witte Den heeft groenblijvende naalden in bundels van 5 die ongeveer 3 tot 5 centimeter lang zijn. De schors en kegels zijn zeer harsachtig en deze kleverige substantie kan op een aantal manieren worden gebruikt, waaronder het maken van lijm.

De schors van jonge bomen is een grijze groenachtige kleur en is dun en gemakkelijk te breken. Naarmate de boom groter wordt, wordt de buitenste schors roodbruin, dik, schilferig en met diepe groeven.

Bomen vinden om te eten
edible-pine-bark5.jpg
edible-pine-bark5.jpg (7.62 KiB) 1247 keer bekeken
Boomlagen – vanaf de buitenkant van de boom zijn de tweede en derde schorslagen het eetbare, levende deel van de boom

Onlangs werd een grote oostelijke witte dennenboom op een terrein dat grenst aan de Survival Topics-compound als een gevaarlijke aansprakelijkheid beschouwd. Deze enorme boom was gegroeid tot een hoogte van vijfentachtig voet en ongeveer drie voet dik aan de basis. Omdat een nabijgelegen huis in gevaar kwam als de boom tijdens een storm omviel, werd de den gekapt en verwijderd door een boomdienst. Toen de buurvrouw vroeg of ik het hout wilde gebruiken als aanmaakhout in de houtkachel nam ik haar vriendelijke aanbod aan.

Ze wist niet dat ik van plan was om de boom op te eten!

De dennenhouten boomstammen werden naar een hoek van de compound gebracht. Op de foto zie je me een aantal van de vers gesneden boomstammen onderzoeken die nog steeds sijpelen met kleverig sap en ruiken naar terpentijn. Door het tellen van de jaarlijkse groeiringen blijkt de boom zo'n zestig jaar oud te zijn. Op de verre achtergrond van de foto zie je de toppen verschillende levende witte pijnbomen in het Survival Topics-bos die naar de wolken uitsteken.

Indianen aten bark

Indianen namen de binnenste schors van dennen en andere bomen op als een belangrijk onderdeel van hun dieet. Vroege buitenlandse ontdekkingsreizigers van Noord-Amerika registreerden het vinden van hectaren bomen ontdaan van schors voor voedsel door de lokale bevolking.
edible-pine-bark4.jpg
edible-pine-bark4.jpg (11.32 KiB) 1247 keer bekeken
Slicing Bark - Op deze grote boom is de binnenste schors een volle kwart inch dik. De binnenste schors die het dichtst bij de buitenste schors ligt, is taai en smaakt harsachtig. Hier gebruik ik een scherp mes om de binnenste schors ongeveer doormidden te pellen, waarbij het deel dat het dichtst bij het houtachtige deel van de stam groeide, behouden blijft.

Gemakkelijk verkrijgbaar in grote hoeveelheden het hele jaar door, op te slaan en zeer voedzaam, ten minste één beroemde stam is goed gedocumenteerd als het maken van schors een belangrijk onderdeel van hun dieet. Hun naam "Adirondack", een stam in de bergen van de staat New York, betekent "schorseters" in de Iroquois-taal.

De Irokezen waren een confederatie van indianen die vaak in oorlog waren met de Adirondacks. Het noemen van de Adirondacks "Bark Eaters" was bedoeld als denigrerend schelden, net zoals je een monteur, hoe bekwaam hij ook is, een "vetaap" zou kunnen noemen.

Meer overlevingsmythes

De meeste schrijvers beweren dat de Adirondacks schors aten uit bittere noodzaak, alleen omdat ze vaak honger leden tijdens lange koude winters toen wild schaars was en er weinig ander voedsel te vinden was. Maar omdat ik zelf ervaring heb met het oogsten en eten van de binnenste schors van pijnbomen, wat ik zeker weet dat maar weinig andere schrijvers ooit hebben gedaan, beweer ik dat het waarschijnlijker is dat de indianen genoten van de smaak en voedingswaarde van binnenschors en het als een welkom onderdeel van hun dieet beschouwden, ongeacht of er ander voedsel beschikbaar was of niet.

Dat de Adirondacks in de winter een grote hoeveelheid schors aten, is waarschijnlijk vooral te wijten aan de gemakkelijke opslagbaarheid. Het verkeerd interpreteren van de gewoonten van culturen die vreemd zijn aan de eigen culturen is heel gebruikelijk. Als het eten van schors een vreemd concept voor je is en je ziet een andere cultuur die dit doet, kun je heel goed concluderen dat ze schors eten omdat ze honger lijden en niets anders te eten hebben. Roosterschors – Voor langdurige opslag kunt u de schors op een plat steen roosteren tot ze volledig droog en knapperig zijn. Gedroogde schors kan worden gebruikt als een meelvervanger of stoofpot verdikkingsmiddel.

Het is mijn frequente observatie geweest dat veel schrijvers alleen maar herhalen wat ze elders hebben gelezen, waarbij ze steeds dezelfde fouten zo herhalen dat de fout uiteindelijk in bijna alle literatuur over het onderwerp wordt ingebed en als de evangeliewaarheid wordt beschouwd, zelfs door degenen die als een autoriteit op dit gebied worden beschouwd.

Een voorbeeld hiervan wordt getoond in het survivalonderwerp Over hoe lang heb je water nodig? Waar ik laat zien dat de meest gangbare literatuur over kokend water om het veilig te maken om te drinken fout is. Als het gaat om overleven, zijn er veel andere verkeerde benamingen, mythen en verkeerde informatie die worden verspreid door degenen die de informatie die ze blootleggen nooit hebben getest; een zeer gevaarlijke praktijk inderdaad als het gaat om degenen die erop vertrouwen om te overleven.

Toen leden van de Adirondack-stam een grote wind tegenkwamen die Eastern White Pine gooide, vermoed ik dat ze deden wat elke jager-verzamelaar die de voedselwaarde van zijn binnenste schors kende, zou doen; ze oogstten het graag. Dus op naar onze eigen oogst en bereiding van eetbare dennenschors!

Dus op naar onze eigen oogst en bereiding van eetbare dennenschors!

Hoe eetbare pijnboomschors te oogsten

Kookschors - Het bakken van platen dennenschors op een gietijzeren pan boven de Dakota Fire Hole. Vet de pan goed in en bak tot een knapperig goudbruine bak.

Verwacht bij het oogsten van dennenschors erg plakkerig te worden, bedekt met pek van top tot teen; het hoort er allemaal bij.

Ik geniet erg van de geur van dennenpit. Het brengt me terug naar mijn jongere dagen van bijlwerk aan onderzoekslijnen en houtopstandverbeteringen in de Great North Woods in het noorden van Maine en New Hampshire. Hard werken in de buitenlucht is het levenselixer en de sleutel tot een goede gezondheid, zoals je moet weten als je het leven van een buitenmens leeft.

In het diagram is te zien dat een dennenhout eigenlijk uit een aantal lagen bestaat. Zowel de ruwe buitenste schorslaag als het belangrijkste houtachtige deel van de boom dat vaak als hout wordt gebruikt, is niet-levend materiaal. Het eetbare deel van schors is de "binnenste schors" of "floëem"; het eigenlijke levende deel van de boom. Deze binnenste schors vervoert voedingsstoffen van de naalden en wortels door de hele boom.

Om de levende schors voor voedsel te oogsten, heb je een verse boom nodig. Zodra de boom valt of wordt omgehakt tikt de klok; wacht te veel dagen en de schors zal erg moeilijk te verwijderen zijn van de rest van de boom. Bij een vers levende boom is de schors echter gemakkelijk te verwijderen in grote gladde vellen.

De eerste stap is het verwijderen van een plaat bestaande uit zowel de ruwe buitenschors als de levende binnenschors van de houtachtige stam van de boom. Gebruik gewoon een hakgereedschap om een rechte lijn volledig door alle lagen schors tot aan het harde hout te snijden. Schuif vervolgens de rand van een gereedschap in de snede die je hebt gemaakt, zodat deze tussen de schors en het hout wordt geperst. Werk het gereedschap met de rand heen en weer terwijl je met je andere hand aan de losgemaakte schors trekt. De schors wordt gemakkelijk van het hout verwijderd omdat de ruimte ertussen buitengewoon glad is.

Zoals je op de foto's kunt zien, gebruik ik een tomahawk voor dit proces, maar elk taai smal voorwerp zoals een klein koevoetje of een sterke stok kan worden gebruikt als een schorsverwijderend hulpmiddel.

Hoe groter de boom, hoe dikker de binnenste en buitenste schorslagen zijn. Aan de voet van deze grote boom is de binnenste schors op sommige plaatsen een volle kwart centimeter dik. Als ik alle binnenste schors van de boom zou oogsten, zou ik waarschijnlijk meer dan honderd pond hebben!

Het meest eetbare en smakelijke deel van de binnenste schors is dat wat het dichtst bij het harde houtachtige deel van de boom ligt (of het verst verwijderd van de buitenste schors als je er liever zo naar kijkt). Het deel van de binnenste schors dat het dichtst bij het hout van de boom ligt, heeft een bijna zoete smaak. Hoe dichter de binnenste schors bij de buitenste schors van de boom is, hoe stringier en harsachtiger deze wordt.
edible-pine-bark2.jpg
edible-pine-bark2.jpg (9.85 KiB) 1247 keer bekeken
Crispy Bark Chips – Bak de schorsplaten tot een knapperig goudbruin

Om deze reden snijd ik graag de plaat binnenschors doormidden en gooi ik het minder wenselijke stuk weg. Misschien moet je wat experimenteren om de dikte van de binnenschors te vinden die je moet verwijderen. Dit varieert van boom tot boom en van ledemaat tot ledemaat, afhankelijk van de kenmerken van elke individuele boom, de grootte en uw specifieke smaak.

Als een boom minder dan een voet in diameter is, min of meer, kan er weinig binnenschors zijn die niet harsachtig is. Dit komt voort uit mijn bijzondere ervaring; in je nek van het bos kunnen de lokale dennen verschillen als gevolg van lokale omstandigheden of genetica. Net zoals appels van verschillende bomen in smaak kunnen variëren, zullen ook voedingsmiddelen uit andere bronnen dat doen.

Op de foto gebruik ik een scherp overlevingsmes om het smakelijke deel van de binnenschors te scheiden van het meer harsachtige deel dat verbonden is met de ruwe buitenschors.

Koken van de schors.

Rauwe witte dennenschors is te vezelig om heel veel van te eten. Je kunt erop kauwen totdat je kaak pijn doet en het in één grote massa blijft hangen. Verwarm de schors echter tot knapperigheid, zoiets als een aardappelchip die je als snack in de supermarkt koopt, en de schors wordt een smakelijke traktatie.

Sommige schrijvers beweren dat je de pijnboomschors in reepjes kunt snijden en het als spaghetti kunt koken tot het zacht en zacht is. Ik ben hier niet in geslaagd, nadat ik de reepjes enkele uren heb gekookt zonder goed resultaat. Nogmaals, ik vermoed dat deze methode kan worden omarmd door leunstoeloverlevers die zelden echt doen waar ze over schrijven, maar alleen maar tot in het oneindige plagiëren van elkaar. Omdat verse binnenste pijnboomschors iets van de kenmerken van natte pasta heeft, slap, lichtgekleurd en glad, kan het zijn dat iemand de verbinding heeft gemaakt en andere schrijvers het idee gewoon in hun eigen teksten kopiëren.

Als je erin geslaagd bent om eetbare spaghetti te maken van de binnenste schors van Eastern White Pines, neem dan contact met me op, want ik zou heel graag willen weten hoe je het hebt gedaan.

Op de foto's zie je me de oogst van binnenschors boven een Dakota Fire Hole koken met behulp van een aantal methoden. De eerste, misschien wel mijn favoriet, is het bakken van de schors in olijfolie tot een goudbruin op een gietijzeren koekenpan. Dit wordt gedaan zoals je plakken spek zou bakken. Natuurlijk kun je elke eetbare olie gebruiken, afhankelijk van je smaak of wat je beschikbaar hebt.

In mijn vingers zit een gefrituurde en kant-en-klare schorschip. Het is een beetje donker van kleur omdat het iets te gaar is; koken en foto's maken tegelijkertijd is niet bevorderlijk voor gastronomische resultaten!

Ik kan gemakkelijk een zak vol met deze knapperige schorschips eten als snack, en ze zouden zeker een welkome aanvulling zijn op elke overlevingsmaaltijd in de wildernis. Ik kan suiker en zetmeel in dit voedsel proeven en er zijn waarschijnlijk een groot aantal waardevolle voedingsstoffen omdat het het levende deel van de boom is. Een puinhoop van gefrituurde forel, wat paardenbloem groenten en een handvol dennenschorschips - een maaltijd die geschikt is voor een koning!

Een andere goede methode, vooral voor het bereiden van witte pijnboomschors voor langdurige opslag, is droog roosteren. Hier zie je dat ik een platte steen boven het Dakota Fire Hole heb geplaatst waarop de platen binnenschors worden geroosterd. Eenmaal droog tot goudbruin kan de schors tot bloem worden gestampt die kan worden gebruikt als extender voor ander meel, als soepindikker enz.

De lekkerste manier die ik heb gevonden om de binnenste schors voor te bereiden om te eten, is om het zo fijn mogelijk te versnipperen voordat je gaat roosteren of frituren. Dit maakt de schors vooral knapperig en fijn smakend maar kost natuurlijk meer moeite in de voorbereiding.

Probeer een boom te eten

De Adirondack's wisten wat ze deden toen ze de binnenste schors van Eastern White Pines oogstten als een waardevolle voedselbron. Gemakkelijk verkregen in grote hoeveelheden, lekker en voedzaam, weten hoe je de schors van een dennenboom moet eten, kan heel goed je leven redden.

http://survivaltopics.com/edible-pine-bark/
Ik plaats dit stuk niet ergens anders, hier ben ik er zeker van dat men geen misbruik maakt van de natuur, en anders doeltreffend wordt gebruikt.

Mocht ik iemand van een prepper forum hier heen verwijzen zal daar eerst goed over na denken.
De natuur is mijn best dierbaar en moet beschermd/beheerd worden.

http://survivaltopics.com/edible-pine-bark/
Laatst gewijzigd door J.J op 08 apr 2022, 20:29, 2 keer totaal gewijzigd.


Mocht ik het zijn vergeten,

Met een vriendelijke groet,
JJ&A
JenA
J.J

Opbouwende tip voor verbetering zijn via de PB altijd welkom, en word zeer gewaardeerd.
Roely
Berichten: 1471
Lid geworden op: 26 aug 2012, 12:40

Re: Wat kan je zoal aan eten uit de natuur halen, en het beheren

Bericht door Roely »

Wat een slechte vertaling zeg


Gebruikersavatar
Roel
Berichten: 2312
Lid geworden op: 10 apr 2010, 19:58

Re: Wat kan je zoal aan eten uit de natuur halen, en het beheren

Bericht door Roel »

Inderdaad, niet best.


Gebruikersavatar
J.J
Berichten: 60
Lid geworden op: 29 mei 2016, 20:32

Re: Wat kan je zoal aan eten uit de natuur halen, en het beheren

Bericht door J.J »

Deze dame weet zich ook wel wat te redden in de natuur.
Het zal wel een Aziatisch land zijn.

https://youtu.be/ieFV-yOHSes


Mocht ik het zijn vergeten,

Met een vriendelijke groet,
JJ&A
JenA
J.J

Opbouwende tip voor verbetering zijn via de PB altijd welkom, en word zeer gewaardeerd.
Plaats reactie